Większość filmów hentai prezentuje seks z potworami. Jednak tradycje motywu kobiety i stwora splecionych w miłosnym uścisku wywodzą się z dawnych japońskich obrazów erotycznych (shunga). Wśród najstarszych prezentacji shokushu goukan największą popularnością cieszy się ilustracja Katsushika Hokusai do powieści Kinoe No Komatsu z 1814 roku. Ciekawostką jest fakt, iż ilustracja Hokusai była postrzegana przez zachodnią kulturę jako scena gwałtu. Tymczasem dla Japończyków (epoka Edo) był to akt dobrowolnego seksu, obrazujący legendę Tamatori, poławiaczki ślimaków morskich. Dialogi zamieszczone na rycinie potwierdzają brak przemocy i obopólną przyjemność płynącą z tego oryginalnego kontaktu.

Ilustracja Katsushika Hokusai stała się inspiracją dla wielu artystów, między innymi dla Davida Laity’ego i Masami Teraoka.

Za ojca motywu mackostworów we współczesnej mandze i hentai uważa się Toshio Maeda, który w swoim komiksie „Demon Beast Invasion” przedstawił shokushu jako akt przemocy i gwałt. Jak później wyjaśniał, wprowadzenie do komiksu stworów-gwałcicieli było sposobem na ominięcie restrykcyjnej japońskiej cenzury, która zakazywała przedstawiania penisa, natomiast nie zabraniała pokazywania penetracji przez fikcyjne stwory lub maszyny.

Shokushu goukan zaadoptowane zostało przez kulturę zachodu, by zagościć w podłym kinie klasy B i w filmach porno. Wygląda na to, że Japończycy bardziej kreatywnie podchodzą do sztuki miłosnej, nie ograniczają się w fantazjach erotycznych i bez przeszkód przemycają do sztuki to, co dla kultury zachodu wciąż jest tematem tabu, lub rodzajem zboczenia.