Intymność
Wizyta powinna odbywać się w zamkniętym
pomieszczeniu. W przypadku obecności osób trzecich (pielęgniarki, studenci), chora powinna wyrazić na to zgodę.

Czas
Przed rozpoczęciem zadawania pytań precyzujących symptomy, pacjentka powinna mieć możliwość opowiedzenia swojej własnej historii.

Atmosferę życzliwości i zrozumienia
Zachowanie lekarza powinno wskazywać na jego zainteresowanie i zrozumienie problemów pacjentki.

Wywiad zbierany po raz pierwszy powinien obejmować informacje dotyczące: wieku, rodności, przebiegu cykli miesięcznych, przebytych chorób ze szczególnym uwzględnieniem uprzedniego leczenia ginekologicznego.


Wywiad położniczy
Odnotowanie liczby ciąż oraz liczby poronień.
Zanotowanie roku każdej ciąży, sposobu porodu, ewentualnych urazów okołoporodowych i innych komplikacji, które miały miejsce jak np. poród przedłużony.
Zakażenia połogowe - Mogą one być źródłem przewlekłego zapalenia przydatków.
Niepłodność - Jeżeli występuje, czy jest ona wynikiem celowego ubezpłodnienia, czy też rezultatem czynników niezależnych od pacjentki. Poznanie metod antykoncepcyjnych stosowanych przez pacjentkę.
Poronienia - ile pacjentka straciła krwi i czy wykonano wyłyżeczkowanie jamy macicy. Oddzielenie poronień samoistnych od wywołanych.

Wywiad ogólny
Ginekolog powinien spytać się o przebyte i aktualnie występujące choroby-gruźlicę, schorzenia serca, choroby endokrynologiczne czy psychiczne, oraz zaznajomić się z historią zabiegów operacyjnych, jeżeli takie miary miejsce.

Wywiad ginekologiczny
Najpewniejszym źródłem informacji o pacjentce są karty informacyjne i notatki kliniczne, jeżeli są dostępne. Relacje kobiet mogą być nieobiektywne i wprowadzające w błąd.


Wywiad miesiączkowy

Długość cyklu miesiączkowego oraz obfitość krwawienia charakteryzują się szerokim zakresem normy i pomimo dużych różnic osobniczych najczęściej znajdują się w prawidłowych granicach.

Menarche
Tak nazywa się pierwszą miesiączkę - normalnie występującą pomiędzy 10 a 16 rokiem życia kobiety.
Lekarz odnotowuje rytm miesiączek i długość krwawienia.
Dane te w dokumentacji medycznej zapisywane są wspólnie w postaci ułamka Zapis 5/28 oznacza pięciodniowe krwawienie następujące co 28 dni. Prawidłowa długość cyklu wynosi od 21 do 30 dni, krwawienie natomiast powinno trwać od 3 do 9 dni. Warto zatem w kalendarzyku odnotowywać niezbędne informacje o cyklu (informacje te to cenna wskazówka dla nas i dla lekarza). Cykle nieregularne zapisuje się w formie rozbudowanych ułamków np. 5-10/21-35.

Nieregularne krwawienie
Jego przyczyną może być owulacja, zaburzenia hormonalne lub zaburzenia organiczne.
Uwaga wywiad dotyczący nieregularnych krwawień jest trudny do interpretacji i często zwodniczy.
Krwawienia występujące po stosunkach, jak również każde krwawienie po menopauzie, każe podejrzewać istnienie złośliwego procesu nowotworowego, choć znacznie częściej ich przyczyną są procesy niezłośliwe.


Objętość utraconej krwi
Zawiera się w przedziale od 30 do 200 ml. Krew powinna być płynna, choć u wieloródek zdarzać się mogą drobne skrzepy. Obecność dużych skrzepów przemawia za nadmierna utratą krwi. Układ fibryno-lityczny nie nadąża z rozpuszczeniem wszystkich skrzepów powstających w jamie macicy.
15 g Hb zawiera 50 mg cząsteczkowego żelaza, tak więc wydalenie 80 ml krwi, oznacza utratę około 40 mg żelaza. Kobiety często nieprecyzyjnie określają obfitość krwawienia szczególnie wtedy, gdy używają określeń "ulewne", "lejące się". Wygodnie jest wtedy podać ilość zużywanych podpasek lub tamponów.

Dolegliwości miesiączkowe
Jest to zespól wtórnych efektów cyklu miesiączkowego. Pewnego rodzaju dyskomfort jest rzeczą naturalną. Pojawić się może drażliwość, depresja, napięcie gruczołów sutkowych, pobolewania w okolicy krzyża i podbrzusza. Dolegliwości te powinny ustąpić w momencie krwawienia, a nasilenie ich powinno być niewielkie, umożliwiające normalną pracę zawodową.

Menopauza
Jest to ustanie miesiączkowania. Występuje pomiędzy 48. a 53. rokiem życia. Najczęstszą dolegliwością są krwotoczne miesiączki. Wywiad powinien być ukierunkowany na rozpoznanie zaburzeń naczynioruchowych (uderzenia krwi), oraz innych typowych objawów.

źródło: "Ginekologia Ilustrowana" A.D.T. Govan, D. McKay Hart, Robin Callander