Manekiny do nauki pierwszej pomocy będą modyfikowane 2 lata po tym, jak badania wykazały, że kobiety mają znacznie mniejsze szanse niż mężczyźni na uzyskanie właściwej pomocy w postaci prawidłowo wykonanej resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO). Jednak nie tylko podczas otrzymywania pierwszej pomocy kobiety mają bardziej pod górkę niż mężczyźni. Bycie kobietą w naszej rzeczywistości bywa niewygodne, a nawet niebezpieczne. Ostatnio coraz częściej mówi się o tym, jak kobiety funkcjonują w świecie skrojonym na miarę mężczyzn. Czy statystyczna kobieta w miejscu pracy może czuć się gorzej przystosowana do stanowiska tylko dlatego, że jest drobniejsza, ma krągłości i biust? Czy wreszcie projektowanie produktów z myślą tylko o mężczyznach może stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia kobiet? Fantomy do nauki pierwszej pomocy to tylko jeden z rażących przykładów ignorowania kobiet, ich potrzeb i bezpieczeństwa. Oto kolejne:
1. NASA dyskryminuje kobiety
W marcu tego roku (2019) miał się odbyć pierwszy w dziejach ludzkości kosmiczny spacer zespołu składającego się wyłącznie z kobiet.
Amerykańska agencja kosmiczna w marcu 2019 roku ogłosiła, że 29 marca astronautki Anne McClain i Christina Koch opuszczą Międzynarodową Stację Kosmiczną (ISS) aby zainstalować nowe akumulatory litowo-jonowe dla jednej pary paneli słonecznych stacji. Dotąd misje takie przeprowadzane były przez mężczyzn lub przez duety damsko-męskie. Zapowiedziany spacer dwóch astronautek miał być pierwszym w historii kosmicznym spacerem kobiet.
Misja ta miała być częścią tzw. Miesiąca Historii Kobiet - corocznego święta obchodzonego przez cały marzec w Wielkiej Brytanii, USA i Australii, kiedy to szczególnie podkreśla się wkład kobiet w tworzenie historii ludzkości.
Spacer więc miał cel praktyczny, ale i dziejowy, a wyszło jak zwykle. W ostatniej chwili misja damskiej załogi została odwołana. Powodem był brak wystarczającej ilości kombinezonów, dostosowanych do kobiecej budowy ciała. Koch i McClain potrzebowały bowiem skafandrów w tym samym, średnim, rozmiarze. Tymczasem stacja dysponowała tylko jednym takim kombinezonem dostosowanym do spacerów kosmicznych. Ann McClain zgłosiła, że założenie przez nią skafandra w dużym rozmiarze narazi ją na niebezpieczeństwo w przestrzeni kosmicznej. Zwłaszcza górna część większego kombinezonu mocno ograniczała swobodę ruchów astronautki. W ostatniej chwili szefostwo misji zdecydowało, że spacer kosmiczny odbędzie Koch w asyście mężczyzny, Nicka Hague.
Warto zauważyć, że w latach 90-tych ubiegłego wieku NASA z powodu cięć budżetowych zrezygnowała z kombinezonów w mniejszych rozmiarach, a tych w rozmiarze średnim jest mocno ograniczona ilość. Takie posunięcie w sposób istotny ogranicza aktywność astronautek.
2. Wyposażenie armii USA
W 2016 roku w USA rozpoczęto rekrutację kobiet na stanowiska bojowe m.in do jednostek Marine Corps i Navy SEALs. Mimo to wciąż w ekwipunku wojskowym zazwyczaj nie uwzględnia się rozmiarów i fasonów typowych dla kobiet. Najczęściej brak damskich rozmiarów obuwia i hełmów.
Amerykańska armia, bagatelizując potrzeby kobiet, stwarza poważne zagrożenie dla ich zdrowia i życia.
Nierzadko kobiety zmuszone są dostosować kamizelki kuloodporne do swojej sylwetki poprzez usunięcie części ochronnych paneli bocznych. Bywa, że kobiety umieszczają fragmenty pianki pod pasami tak by niedopasowane rozmiarem i fasonem kamizelki zasłaniały ważne narządy i spełniały funkcje ochronne.
Jak podaje specjalista od sytuacji kobiet w wojsku, Alex Elias, do 2018 roku kobiety z amerykańskiej armii przemierzyły Irak i Afganistan zaopatrzone w męski ekwipunek. Kobiety w służbie militarnej dziś borykają się z tymi samymi problemami jakie dotyczyły je podczas II Wojny Światowej, kiedy to aktywnie zaczęły wspierać wojsko na stanowiskach wcześniej sprawowanych wyłącznie przez mężczyzn.
3. Wyposażenie placówek naukowych i badawczych
Jak się okazuje wiele dziedzin nauki na polu doświadczalnym również dyskryminuje kobiety. Wciąż często brak odpowiedniej odzieży ochronnej, gogli, obuwia, rękawic i wielu innych elementów wyposażenia, które dostosowane byłyby do rozmiarów i proporcji kobiecego ciała.
Biolog, specjalistka w dziedzinie badań nad rybami słodkowodnymi, dyrektor wykonawczy Kansas Alliance for Wetlands and Streams, Jessica Mounts, mówi: „Jeśli nie możemy zapewnić kobietom niezbędnego wyposażenia, którego potrzebują w swojej pracy jako astronautki, naukowcy czy ratownicy medyczni, to jak możemy oczekiwać, że kobiety zwiększą swoją aktywność zawodową w tych dziedzinach?”.
Jessica Mounts podczas swojej pracy spędza wiele godzin na łodzi w różnych warunkach pogodowych w odzieży typowej dla mężczyzn. Za duże ubrania i buty nie są tylko niewygodne i irytujące w użytkowaniu, ale też stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia. Zbyt luźna odzież zaczepia się o ruchomy sprzęt na łodzi, a ogromne buty to ciągłe ryzyko potknięć i upadków.
„Pojawiły się ostatnio „zaprojektowane dla kobiet” warianty wyposażenia, które są droższe od męskich, mają za małe kieszenie, wciąż jednak nie pasują do kobiecej sylwetki i najczęściej są nieco mniejszymi kopiami męskich strojów z dodanymi różowymi akcentami” – dodaje Jessica Mounts.
Jessica podzieliła się swoją frustracją i bezsilnością na Twitterze i wkrótce pod jej wpisem pojawiły się komentarze z historiami innych kobiet, które w swojej pracy muszą korzystać z męskiego wyposażenia.
Jedną z nich była m.in. biostatystyk, z tytułem doktora z dziedziny genetyki ilościowej, która podczas pracy w laboratorium chemicznym zmuszona była używać za dużych typowo męskich gogli. Kobiety pracujące na wydziale biologii uskarżały się, że buty ze stalowymi noskami, z których korzystają ich koledzy w pracy, są nieosiągalne w damskich rozmiarach. Inna kobieta, neurobiolog, opowiedziała o swoim doświadczeniu, gdy to zemdlała w pracy z przegrzania, gdyż miała na sobie fartuch w męskim rozmiarze, który był na tyle szeroki, że musiała go owinąć wokół swojego tułowia trzykrotnie.
Dziennikarka, feministka, autorka “Invisible Women: Exposing Data Bias in a World Designed for Men”, Caroline Criado Perez sytuację kobiet komentuje słowami: “Nie analizujemy danych dotyczących kobiet i dlatego nie projektujemy dla nich. Myślimy o męskim ciele jak o typowym wzorcu sylwetki człowieka i dlatego finalnie kobiety są pokrzywdzone. (…) Skafandry kosmonautów to tylko wierzchołek góry lodowej. Wystarczy spojrzeć na środki ochrony osobistej – kamizelki, gogle, obuwie ochronne, i wszystkie inne elementy odzieży i narzędzi, których używają ludzie jako środki ochrony osobistej w pracy – wiele z nich nie jest w damskich rozmiarach.”
Sytuacja ta nieznacznie się poprawia. Dostępne są już m.in. wodery przeznaczone dla kobiet.
“W przeszłości nauka i pokrewne dziedziny były zdominowane przez mężczyzn i wciąż nasze społeczeństwa kulturowo wspierają dawną narrację” –dodaje Caroline Criado Perez.
4. Warunki pracy
Kobiety w pracy nie tylko zmuszone są korzystać z nieprzystosowanych do ich potrzeb sprzętów czy elementów odzieży, ale także wystawione są na niesprzyjające im środowisko pracy.
I tak chociażby...
