Wydawałoby się, że klitoridektomia to wyłącznie problem Półwyspu Arabskiego i Afryki, gdzie w imię okrutnej tradycji pozbawia się dziewczynki łechtaczki i warg sromowych mniejszych, a nierzadko także częściowo zaszywa wejście waginy. Jednak, jak donosi "Psychology Today", również amerykańscy lekarze mogą promować kosmetoginekologię dziecięcą.

Na stronach "Psychology Today" prof. Alice Dreger stawia szereg zarzutów autorom badania, którego wyniki ukazały się w 2007 roku na łamach pisma "Journal of Urology". W badaniu tym trójka naukowców z Cornell Univeristy (jeden z najlepszych amerykańskich uniwersytetów, należący do prestiżowej "Ligi Bluszczowej") próbowała dowieść, że usunięcie napletka łechtaczki i wycięcie części jej trzonu nie powoduje skutków ubocznych.

Oczywiście nasuwa się pytanie "Po co w ogóle ingerować w kształt łechtaczki?". Otóż według głównego autora badania, prof. Dixa P. Poppasa, zbyt duża łechtaczka może "negatywnie wpływać na identyfikację płciową i rozwój seksualny dziewczynki".

Przedstawiając swoją rzekomo bezpieczną metodę chirurgii plastycznej łechtaczki prof. Poppas usuwał, za zgodą rodziców, część łechtaczki swoich małoletnich pacjentek w taki sposób, aby nie uszkodzić nerwów. Zabiegowi poddawano dziewczynki o przerośniętych łechtaczkach. Wiek pacjentek mieścił się w przedziale 6-10 lat. Po zabiegu w ramach badania pooperacyjnego prof. Poppas stymulował za pomocą wibrującego urządzenia wewnętrzną stronę ud, wargi sromowe mniejsze i wejście waginy dziewczynek (na ogół), sprawdzając, czy zachowały one wrażliwość dotykową w tych obszarach. Prof. Poppas wyraził nadzieję na coroczne przeprowadzanie takich badań, co umożliwiłoby mu stałą obserwację rozwoju seksualności dziewczynek po operacji plastycznej łechtaczki.

Etycy krytykują ten eksperyment. Już sama idea korekty łechtaczki wydaje się co najmniej kontrowersyjna. Nawet pokaźnych rozmiarów łechtaczka nie powoduje kłopotów zdrowotnych - nie wpływa np. na płodność ani na układ moczowy kobiety.
Operacja plastyczna łechtaczki jest zabiegiem nieodwracalnym, więc dziewczynki bez wiedzy i swojej zgody są pozbawiane ważnej części swojego ciała. Również rodzice nieświadomi konsekwencji swej decyzji nie powinni ulegać namowom niekompetentnego lekarza..

Olbrzymie  kontrowersje budzi też metoda pooperacyjnej oceny wrażliwości organów płciowych dziewczynek.

- Stymulowanie, nawet w ramach procedury badawczej, okolic intymnych dzieci przez dorosłego mężczyznę budzi poważne wątpliwości. Coroczne powtarzanie takich badań może niekorzystnie odbić się na psychice badanych dziewczynek. Poza tym pomiary dokonane w wieku szkolnym nie pozwalają przewidzieć jaka będzie wrażliwość okolic intymnych u dorosłej kobiety. - mówi prof. Dreger. Zwraca też uwagę na fakt, iż wiele nastolatek masturbuje się pobudzając napletek łechtaczki. Chirurgiczne usunięcie tego kawałka ciała może zatem w istotny sposób zaburzyć rozwój seksualny dziewcząt.

Chociaż badanie prof. Poppasa to odosobniony przypadek sprzed kilku lat i z pewnością nie odzwierciedla ogólnej kondycji etycznej amerykańskich naukowców, nie sposób nie zadać sobie pytania "Jak to możliwe, że na jednym z najbardziej prestiżowych uniwersytetów świata przeprowadzono tak niebezpieczny i niepotrzebny eksperyment ? I dlaczego musiało minąć kilka lat, zanim ktokolwiek to zauważył?".

Źródło: Gazeta Wyborcza