Bogini rodząca
Na ścianach tureckiej świątyni Catal Hüyük z 7000 p.n.e. znajdują się rysunki przedstawiające rodzące kobiety otoczone wyjątkowo precyzyjnymi wizerunkami męskich i żeńskich narządów płciowych.
Z okolicy Tesalonik pochodzi datowana na 6300-6200 rok p.n.e. mała figurka przedstawiająca rodzącą Boginię w pozycji siedzącej.
Jeszcze inna figurka ciężarnej kobiety ze spuchniętymi wargami sromowymi i uniesionymi nogami oraz dziewięcioma pręgami na plecach pochodzi z kompleksu świątynnego Hagar Qim na Malcie.


Również w rosyjskim folklorze popularne było przedstawianie rodzących Bogiń. B.A. Rybakow przedstawia niezwykle ciekawą analizę bogatego materiału etnograficznego, np. obrusów i wyszywanych makatek, na których do tej pory powtarzany jest motyw rodzącej kobiety. Sylwetka ma zgięte kolana a spomiędzy jej ud wystaje noworodek. Wizerunek ten jest również rozpoznawalny w rysunkach naskalnych w Val Camonica w północnych Włoszech. Ręce rodzącej są często uniesione w górę, w tzw. pozycji "ka" - w odwiecznym kapłańskim geście. Rosyjskie "rożanice" robią się z czasem coraz mniej dosłowne, ich kończyny przypominają gałązki. Podobnie na tureckich kilimach motyw rodzącej kobiety przechodzi z czasem we wzór trójkątów (niekiedy połączonych ze sobą wierzchołkami jak klepsydra).

Ryba symbol Bogini

Ryba często jest symbolem regeneracji i płodności Bogini. Niekiedy wizerunek ryby ustępuje miejsca podobiźnie węża. W Lepeńskim Virze odkryto prawdopodobnie najstarsze kamienne rzeźby hybryd: kobiet i ryb, zwanych po prostu syrenami.
Kamienną kobietę z rybą umieszczoną między zgiętymi nogami mamy również na górze kultowej Ślęży.
Podobizny syren w tradycji szwajcarskiej czy portugalskiej daleko odbiegają od nieco purytańskiej syrenki warszawskiej, czy duńskiej. Na ścianach renesansowych domów w Engadynie, czyli Ogrodzie Any, w Szwajcarii można ujrzeć szalone syreny z rozdwojonymi rybimi ogonami. Przypominają one wizerunek syreny Etrusków z Tomba della Sirena. Kurt Derungs, zajmujący się mitologicznymi pejzażami i badający kult pierwotnej bogini Dany/Any w zachodniej Europie, widzi w syrenach engadyńskich właśnie wizerunek Bogini związanej z wodą, życiem i odrodzeniem.
Wyjątkowo interesującym przykładem syreny łączącej symbol ryby z kobiecą seksualnością i płodnością jest wizerunek z klasztoru w Regensburgu z 1160 roku. Syrena rozkłada swój rozszczepiony ogon ukazując wyraźny owal waginy. Późniejsze syreny robią się coraz bardziej pruderyjne. Niektóre wskazują tylko dłonią na miejsce miedzy podwójnymi rybimi ogonami (odpowiednikami nóg). Inne zaś ograniczają się tylko do podtrzymywania dwóch ogonów w górze.
Ciekawa płaskorzeźba syreny zdobi studnie w Villa do Conde (północna Portugalia), ma ona rozszczepiony ogon i podtrzymuje dłońmi piersi, z których tryska woda.