W drugiej fazie porodu kobieta może czuć nudności i wymiotować. Czasami odczuwa też parcie na stolec, co jest spowodowane silnym uciskiem na odbytnicę. Może to powodować pewien dyskomfort i zniechęcać do parcia. Należy jednak skupić się na akcji porodowej i postarać się ignorować te mylące sygnały od ciała. W porodzie uczestniczy przepona (zwane popularnie parciem).
Główka zstępuje nisko do miednicy i może być wyczuwalna przez krocze.

Zazwyczaj dziecko wychodzi z dróg rodnych najpierw głową.
Prawidłowy i najczęstszy przebieg drugiej fazy porodu wygląda następująco:
Zstępowanie płodu postępuje i potylica dziecka osiąga dno miednicy. Potylica rotuje ku przodowi. Jest to rotacja wewnętrzna.  Następnie potylica znajduje się poniżej spojenia łonowego. Dalsze zstępowanie płodu popycha główkę do przodu z jednoczesnym ruchem odginania i potylica wytacza się opierając się o łuk łonowy. Odginanie się główki wokół kości łonowej powoduje kolejno urodzenie się ciemienia dużego, guzów czołowych i twarzyczki. Rodzenie się główki wiąże się z przemieszczeniem barków do wchodu miednicy.

Czasami jednak zdarza się nieprawidłowe ułożenie płodu i jako pierwsze na świecie pojawiają się stopy lub pośladki noworodka. W polskiej praktyce położniczej, nieprawidłowe ułożenie płodu było natychmiastowym wskazaniem do cięcia cesarskiego. Obecnie jednak uważa się, że w wielu przypadkach jest możliwy poród fizjologiczny nieprawidłowo ułożonego dziecka. Wyraźnym

przeciwwskazaniem do naturalnego porodu jest ułożenie płodu w pozycji, w której jest on obrócony bokiem lub twarzą ku plecom matki, na skutek czego w kanale rodnym pojawiają się najpierw rączki lub ramiona dziecka. Przy tym ułożeniu płodu istnieje duże ryzyko zawinięcia się kończyn dziecka w kanale rodnym i jego zaklinowania.

Drugi etap porodu może trwać do 2 godzin u pierworódki i ok. 30 minut u wieloródki. Często na tym etapie podejmuje się decyzję o cięciu cesarskim, np. gdy dojdzie do zaklinowania dziecka w kanale rodnym, albo gdy się okazuje, że główka dziecka jest większa od średnicy kanału rodnego.
Natychmiast po porodzie rozpoczyna się proces fizjologicznej adaptacji poporodowej dziecka, który trwa przez pierwsze 2–3 dni od urodzenia, polegający na rozpoczęciu samodzielnego oddychania, zmianach w funkcjonowaniu układu krwionośnego itp.

Poród naturalny przy prawidłowym ułożeniu płodu:

Poród fizjologiczny przy niewłaściwym ułożeniu płodu: