ESTROGENY
Ich biologiczną funkcją jest aktywny udział w rozwoju dziecka do dojrzałej kobiety tj. osiągnięciu przez nią dojrzałości płciowej i przygotowaniu jej do macierzyństwa.
PROGESTERON
Hormon ten nie ma swojego odpowiednika u mężczyzny. Klinicznie ma działanie anty-estrogenowe. Jego rolą jest podtrzymanie ciąży i adaptacja organizmu kobiety do tego odmiennego stanu.
TKANKI DOCELOWE
Podwzgórze
Gruczoły sutkowe
Drogi rodne
Tkanki tych struktur są szczególnie czułe na stymulację estrogenami. Cytoplazma ich komórek zawiera specyficzne receptory, mające 100 razy większe powinowactwo do estrogenów, niż przenoszące te hormony białka. Cytoplazmatyczne receptory dla progesteronu pojawiają się później niż receptory estrogenowe, a ich powstawanie uzależnione jest od obecności we krwi estrogenów.
Poziom progesteronu we krwi moduluje szybkość transportu cząsteczek estrogenów w głąb komórki, do jej jądra. Proces ten zachodzi znacznie łatwiej podczas niskich jego stężeń, a wysokich poziomów estrogenów tj. w I fazie cyklu, natomiast trudniej, gdy stężenia progesteronu rosną.
Liczba estrogenowych receptorów zmniejsza się po menopauzie, nigdy jednak nie dochodzi do ich całkowitego zaniku.
Hormony sterydowe, będąc tłuszczami, transportowane są przez lipofilne białka transportowe krwi, a wychwytywane przez receptory cytoplazmatyczne tkanek docelowych.
