To że każda cipka jest absolutnie niezwykła i niepowtarzalna to fakt. Jedne z nas wprawia to w zakłopotanie i niekiedy irracjonalne kompleksy, ale Charlotte Triste z tej różnorodności kobiecych sromów (wulw) czerpie inspiracje dla swoich fantazyjnych obrazów, będących barwnymi odciskami cipek (joni). Początkowo Charlotte uwieczniała w ten sposób swoją cipkę by wreszcie pomóc innym kobietom w ekspresji swojej kobiecości. Zdarza się, że po sesji z Charlotte kobiety zawieszają na ścianach swoich domów odciski własnej joni. Potem mogą na nie zerkać i powtarzać jak mantrę „Tak, moja cipka jest piękna.” Cipka jak pędzel

  Traktaty erotyczne Wschodu pełne są rad udzielanych w oparciu o odmienność psychoseksualną płci. Nie brak też bardziej precyzyjnych wskazówek miłosnych, dostosowanych do odpowiedniego typu psychicznego człowieka. Jeden z najbardziej popularnych w tantrze podziałów opracowany w oparciu o cechy psycho-fizyczne rozróżnia cztery typy kobiet: Padmini, Hastini, Chitrini, Shankini. Typologia ta uwzględnia moralność, charakter i wygląd kobiety, w którym nie mogła być pominięta cipka (joni).

W samym centrum Rzeszowa na terenie należącym obecnie do zakonu oo. bernardynów stoi Wielka Cipa, charakterystyczny pomnik, a zarazem symbol miasta. Wielka Cipa, cipą w zasadzie nie jest, ale przez wielu kojarzona jest ze sromem (srom, inaczej wulwa, z łac. vulva). Skojarzenie to jest na tyle silne, że mało kto pamięta prawdziwą nazwę pomnika.

Vulva (volva) – łacińska nazwa sromu kobiecego (pudendum femininum). Objęte są nią wszystkie narządy płciowe żeńskie zewnętrzne (organa genitalia feminina externa), do których zaliczamy: